Twee zusjes van mijn oma hebben ook in het klooster gezeten. Een in een wat vrijere waarbij ze bezoek mocht ontvangen een keer per maand en ze 2x per jaar ging logeren bij haar familie. Eenmaal op leeftijd ging ze naar een bejaardenhuis voor nonnen, dat was aan de kust en wat heeft ze daar genoten. Uit haar verhalen bleek dat het niet altijd pais en vree was in het klooster er werd ook geroddeld en ze waren jaloers op elkaar als een wat meer aandacht van de pastoor kreeg. Ook werden de nieuwe nonnen een tijd lang niet aangekeken door de ouderen enz.
De andere tante zat in een hele strenge, zij mocht ook bijna niet spreken en vervreemde van haar familie. Tot ze van het een op het andere moment uitgetreden is en met een hele rijke kerel is getrouwd, de broer van een collega non. Hoe dit gebeurd is weten we niet, ze verhuisde naar Amerika, kreeg kinderen en is niet zo heel oud geworden. Het contact met de familie is niet meer hersteld.
Wij doen niets met geloof en daarom acht ik het onwaarschijnlijk dat mijn dochter het klooster ingaat. Mocht ze dit wellen volgt eerst een heel goed gesprek maar uiteindelijk heb je de keuze te respecteren.
↧
Door: Ilse
↧